De doelstelling is om beide ouders te betrekken in het proces van het traject van contactherstel. De aanmelder wordt gevraagd om de andere ouder op de hoogte te stellen van het traject dat gelopen zal worden en de vraag te stellen of deze bereid is ermee in te stappen.
Een constructieve oplossing vinden in de uitvoering van de verblijfsregeling waarbij het welzijn van de kinderen voorop staat, kan immers enkel en alleen wanneer beide ouders bereid zijn om mee te werken aan blijvend ouderschap. Beide ouders moeten hun kinderen ongedwongen toelaten de andere ouder graag te zien. Wij gaan ervan uit dat er niets mis is met de kinderen op het ogenblik van de scheiding. Vandaar dat wij in eerste instantie met de ouders werken.
Belangrijk is om elk proces of werkwijze aan te pakken met drie basisprincipes die in het belang van de kinderen moeten gerespecteerd worden en die een voorwaarde vormen voor het werken naar een constructief blijvend ouderschap:

– ex-partnerschap – blijvend ouderschap: zaken die met het ex-partnerschap te maken hebben, blijven bij de ouders. Dwz dat kinderen niet belast worden met de pijn (verdriet, boosheid, gekwetstheid) van de ouders die voortkomt uit de scheiding.

– iedereen erkennen in zijn/haar rol: papa is papa en mama is mama, maar ook alle hulpverleners en betrokken personen moeten die rol en de rol van de andere personen erkennen. Een hulpverlener moet ook hulpverlener kunnen zijn en die rol ook behouden.

– kinderen mogen niet de boodschapper zijn en niet de verantwoordelijkheid dragen: de communicatie over gemaakte afspraken verloopt tussen de ouders. Het is niet de rol van de kinderen om boodschappen van de ene naar de andere ouder over te brengen. Dat is niet hun verantwoordelijkheid.